Er zijn van die mensen die altijd wat hebben, en kunnen er niet altijd wat aan doen hoe vervelend ze het zelf ook vinden. Begin steeds meer te denken dat ik ook onder die categorie val... Heb de pech dat ik kamp met mijn bekken en probeer mijn weg daar in te vinden, met up en downs. Paar week geleden heb ik dikke week oorsontsteking gehad, niet te zuinig, en dan begin je al te denken, hoeveel pech kun je hebben. Maar ook dat is weer onder controle!! En dan nu...nu heb ik infectie aan me voet...JA HOOR.... Vorige week was ik geprikt door een of ander vaag beesje, het prikte een beetje en kwam een rood plekje op, heb me voet toen gekoeld en gedacht gaat wel weer over, als je geprikt bent is immers altijd gevoelig, toch?! De volgende dag jeukte en kriebelde het nog steeds en plekje werd roder, toch maar even de dokter bellen, maar de ass. wuifde het een beetje weg van, als je het niet vertrouwd dan vant weekend even doktersdiensten bellen, het was inmiddels tegen half5 vrijdag-middag( mevr. had natuurlijk weekend gevoelens). Ach, dacht ik nog zal wel niks zijn, jeuk is leuk en pijn en fijn... En daarbij komt, ik had de afgelopen weken genoeg weekend dokters( lees studentjes) gezien en voelde me bijna bezwaard om wéér heen te gaan. Al met al, zo eigenwijs als ik ben nog een dikke week mee doorgelopen, terwijl het nog steeds erg jeukte en kriebelde als een gek, en uiteindelijk gister toch maar naar meneer de dokter gegaan.. Is het toch gaan infecteren, hij vond het niet nodig om het open snijden (was s'nachts al gebeurd in mijn droom..hihi) dus zalfje mee gekregen voor 2xdaags. Ondertussen word ik er zelf ook helemaal kriebel van en heb maar weer geleerd dak eerder aan de bel moet trekken. Vraag me soms wel eens af hoevaak ik op me bek moet gaan voordat ik ergens van leer hahaha.
reacties (0)